Şeyx Abdullah Buxari (hafizahullah) “Ümmətin
sələflərinə tabe olmaq” barədə belə deyir: “Uca Allah ﷻ belə buyurur:
وَمَن یُشَاقِقِ ٱلرَّسُولَ مِنۢ بَعۡدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُ ٱلۡهُدَىٰ وَیَتَّبِعۡ غَیۡرَ سَبِیلِ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ نُوَلِّهِۦ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصۡلِهِۦ جَهَنَّمَۖ وَسَاۤءَتۡ مَصِیرًا
Hər kəs özünə doğru yol bəlli olduqdan sonra Peyğəmbərə qarşı çıxıb möminlərin yolundan başqa bir yolla gedərsə, onu üz tutduğu yola yönəldər və Cəhənnəmə giriftar
edərik. Ora nə pis dönüş yeridir. (Nisa, 115)
Bu ayədə təhdid və çəkindirmə var. Bu ayə möminlərin yoluna müxalif olmaqdan çəkindirdiyi üçün dolayı yolla onların yoluna tabe olmağın vacibliyini də ifadə edir. İmam
İbn Qudəmə (rahiməhullah) bu barədə belə deyir:
“Möminlərin yolundan başqa yolla getmək Cəhənnəm odu ilə
təhdid olunub. Onların yoluna tabe olmaq isə Allah tərəfindən razılıq və Cənnətlə müjdələnib”.
Uca Allah ﷻ belə buyurur:
وَٱلسَّـٰبِقُونَ ٱلۡأَوَّلُونَ مِنَ ٱلۡمُهَـٰجِرِینَ وَٱلۡأَنصَارِ وَٱلَّذِینَ ٱتَّبَعُوهُم بِإِحۡسَـٰنࣲ رَّضِیَ ٱللَّهُ عَنۡهُمۡ وَرَضُوا۟ عَنۡهُ وَأَعَدَّ لَهُمۡ جَنَّـٰتࣲ تَجۡرِی تَحۡتَهَا ٱلۡأَنۡهَـٰرُ خَـٰلِدِینَ فِیهَاۤ أَبَدࣰاۚ ذَ ٰلِكَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِیمُ
Dində hamını ötüb keçən ilk mühacirlərə və ənsara, həmçinin yaxşı işlər görməkdə onların ardınca gedənlərə gəlincə, Allah
onlardan razıdır, onlar da Ondan razıdırlar. Allah onlar üçün ağacları
altından çaylar axan, içində əbədi qalacaqları cənnətlər hazırlamışdır. Bu, böyük uğurdur. (Tövbə, 100)
Allah yaxşı işlər görməkdə onların ardınca gedənləri Öz tərəfindən razılıq, Cənnət və böyük uğur qazanmaqla müjdələyib. (“Zəmmul Təvil”, səh.
26)”
“Şərh Usulus-Sunnə”, səh. 26.